Inleiding
'The nature of a trust is of too anomalous a character to admit a definition', schreef Hunter
in 1895. Een uitspraak die ruim 115 jaar later nog steeds betekenis heeft, met name in
civillaw-jurisdicties, waarin de trust, in tegenstelling tot common law jurisdicties, niet als
zodanig is geïncorporeerd. Een trust kan worden omschreven als 'de rechtsbetrekking
die in het leven wordt geroepen door de insteller van een trust, settlor of trustor genaamd,
die vermogen overdraagt aan een beheerder, de trustee, ten behoeve van begunstigden,
de beneficiaries,.562 De trust is qua aard en inrichting niet vergelijkbaar met de stichting
als bedoeld in Titel 2.6 BW. Het is niet mogelijk een trust 'naar Nederlands recht' in te stellen. Bij de instelling van een
trust zal altijd moeten worden gekeken naar rechtsstelsels die de figuur van de trust kennen,
zoals het recht van het Verenigd Koninkrijk, één van de staten van de Verenigde Staten
van Amerika, de Kanaaleilanden of Zuid-Afrika. Ondanks dat het Nederlandse recht de
trust niet kent, wordt de trust wel - zij het onder bepaalde voorwaarden - in Nederland
erkend.